Shai Hills, de Begrafenis & een weekje vakantie
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
06 November 2010 | Ghana, Accra
Hallo allemaal,
Ik weet dat ik ieder blog hetzelfde begin, maar het is echt de hoogste tijd voor een nieuw blog! Ik heb sinds de laatste namelijk weer ontzettend veel meegemaakt, en die spannende avonturen wil ik jullie natuurlijk niet onthouden.
Twee weken geleden ben ik met Kelly en Lianne naar de Shai Hills geweest. Dit is een natuurpark ten noorden van Accra. We hebben hier een wandeling van 2 uur door de savanne van Ghana gedaan, wat echt heel leuk was. We hebben van een paar meter afstand bavianen gezien, een heuvel beklommen en hierdoor een heel mooi uitzicht gehad en we zijn in een grot geweest waar vroeger de Shai mensen woonden.
Zoals ik jullie al vertelden had ik dus vorige week zaterdag de begrafenis. We moesten van Ernestina half 6 klaarstaan, maar uiteindelijk gingen we pas half 7 weg omdat Ernestina en haar zoon allebei om half 6 bedachten nog even te gaan douchen. We hadden een busje afgehuurd die ons naar de plaats van bestemming bracht; het bleek toch nog iets van 3 ½ uur rijden te zijn. Toen we aankwamen was de dienst al begonnen, maar dat maakt niet uit want je kan hier ieder moment binnenvallen. We waren totaal met 6 blanke mensen, dus toen we aankwamen hadden mensen opeens bijzonder weinig interesse in wat de priester te vertellen had. Ze vonden ons zelfs zo interessant dat we naar voren werden gevraagd zodat ze ons konden vertellen hoe dankbaar ze waren dat wij de moeite hadden genomen om op deze begrafenis te komen. Toch wel een beetje gek, aangezien we de overledene niet eens kenden :p Maar goed, toen de dienst was afgelopen werd de kist door een aantal sterke mannen naar de auto gebracht. Dit deden ze wel op een hele rare manier… ze schudden de hele tijd die kist door elkaar! Dat en het feit dat ze al 4 weken dood was deed ons vermoedden dat het lichaam nu toch wel een soort van milkshake moest zijn…. Verder was er veel muziek en zang en werd er zowel gelachen als gehuild tijdens de begrafenis. Na de dienst zijn we nog naar een aantal plekken geweest, waar we de handen hebben moeten schudden van tientallen mensen waaronder de chief van het dorp (wat een hele eer schijnt te zijn). De dag was in ieder geval erg bijzonder en indrukwekkend, wanneer in je leven maak je nou een Afrikaanse begrafenis mee?!
Afgelopen week heb ik ook een hele leuke week gehad, het was namelijk vakantie!!!! (een zelfingeplande vakantie, overigens). We zijn afgelopen zondag vertrokken naar Kakum National Park, waar we een nachtje, je gaat het niet geloven, in het regenwoud hebben geslapen! Dit was zowel verschrikkelijk eng als verschrikkelijk leuk. Om daar te komen moesten we vanaf de receptie een aantal minuten door een pikzwart woud lopen, waar dan een aantal matrassen met klamboes waren. Er was, behalve een zaklamp, geen licht en ook geen bewaking, dus je kan je voorstellen hoe ieder klein geluidje bijzonder veel klonk als een enge slang of spin. In dit regenwoud schijnen zelfs olifanten en luipaarden te wonen…maar gelukkig komen die (bijna) nooit in dat gedeelte. Het was in ieder geval wel heel gaaf om te hebben gedaan! De volgende ochtend stonden we om 5 uur op om met een gids te gaan wandelen door het woud. Eerst gingen we de Canopy tour doen, wat een wandeling was over de touwbruggen die boven het regenwoud hangen. Deze bruggen hangen 40 meter boven de grond, dus we hadden een heel mooi zicht op het regenwoud. Na deze tour gingen we nog wandelen door de rest van het woud, wat ook heel mooi was.
Later op de dag zijn we nog naar een opvanghuis voor aapjes gegaan wat wordt gerund door een Nederlands stel. Zij zijn hier zeven jaar geleden naar toe verhuisd en sindsdien nooit meer terug in Nederland geweest. We kregen een rondleiding door de opvang, en na afloop hebben we bitterballen gegeten!!! :p
De twee nachten daarna verbleven we in het Hans Cottage hotel, waar ze in de vijvers krokodillen hebben! Verder was het hotel niet heel spannend, maar het zwembad was wel heerlijk! :p
Dinsdag zijn we naar Cape Coast gegaan, in het zuidwesten van Ghana. Hier zijn we naar een voormalig slavenfort geweest, wat in Nederlandse handen is geweest. Dan besef je je toch maar weer dat de Nederlandse geschiedenis niet altijd bepaald mooi is geweest…..
Woensdag zijn we naar het Kosa Beach Resort gegaan, waar we lekker de hele middag hebben gezwommen in zee en hebben geluierd op het strand. Dit resort was trouwens wel heel leuk, we sliepen in van die typische Afrikaanse hutjes! Ik zal zo snel mogelijk foto’s plaatsen zodat jullie het zelf kunnen zien. ;)
Verder zijn we nog naar Elmina geweest, waar we nog een slavenfort hebben bezocht. De week was echt ontzettend gezellig en leuk, en ik vond het dan ook jammer dat we gisteren weer naar huis moesten. Overigens is Accra zo vies, smerig en druk als je een tijdje weg bent geweest!
Nou, ik denk dat jullie voorlopig weer genoeg leesvoer hebben :D Tot de volgende keer maar weer!
Liefs, Marieke
Ps: Ik ben hier al meer dan een maand!!!!
Ps2: Donderdags begroetten Lianne en ik elkaar met: Fijne Lariamdag! :D (lariam is die pil tegen malaria)
Ps3: Mijn jurken zijn allebei heel leuk geworden!!! Zal foto’s plaatsen als het kan.
Ps4: Voorlopig kan je de eerder geplaatste foto’s hier vinden:
http://www.facebook.com/album.php?aid=288046&id=668164121
Ik weet dat ik ieder blog hetzelfde begin, maar het is echt de hoogste tijd voor een nieuw blog! Ik heb sinds de laatste namelijk weer ontzettend veel meegemaakt, en die spannende avonturen wil ik jullie natuurlijk niet onthouden.
Twee weken geleden ben ik met Kelly en Lianne naar de Shai Hills geweest. Dit is een natuurpark ten noorden van Accra. We hebben hier een wandeling van 2 uur door de savanne van Ghana gedaan, wat echt heel leuk was. We hebben van een paar meter afstand bavianen gezien, een heuvel beklommen en hierdoor een heel mooi uitzicht gehad en we zijn in een grot geweest waar vroeger de Shai mensen woonden.
Zoals ik jullie al vertelden had ik dus vorige week zaterdag de begrafenis. We moesten van Ernestina half 6 klaarstaan, maar uiteindelijk gingen we pas half 7 weg omdat Ernestina en haar zoon allebei om half 6 bedachten nog even te gaan douchen. We hadden een busje afgehuurd die ons naar de plaats van bestemming bracht; het bleek toch nog iets van 3 ½ uur rijden te zijn. Toen we aankwamen was de dienst al begonnen, maar dat maakt niet uit want je kan hier ieder moment binnenvallen. We waren totaal met 6 blanke mensen, dus toen we aankwamen hadden mensen opeens bijzonder weinig interesse in wat de priester te vertellen had. Ze vonden ons zelfs zo interessant dat we naar voren werden gevraagd zodat ze ons konden vertellen hoe dankbaar ze waren dat wij de moeite hadden genomen om op deze begrafenis te komen. Toch wel een beetje gek, aangezien we de overledene niet eens kenden :p Maar goed, toen de dienst was afgelopen werd de kist door een aantal sterke mannen naar de auto gebracht. Dit deden ze wel op een hele rare manier… ze schudden de hele tijd die kist door elkaar! Dat en het feit dat ze al 4 weken dood was deed ons vermoedden dat het lichaam nu toch wel een soort van milkshake moest zijn…. Verder was er veel muziek en zang en werd er zowel gelachen als gehuild tijdens de begrafenis. Na de dienst zijn we nog naar een aantal plekken geweest, waar we de handen hebben moeten schudden van tientallen mensen waaronder de chief van het dorp (wat een hele eer schijnt te zijn). De dag was in ieder geval erg bijzonder en indrukwekkend, wanneer in je leven maak je nou een Afrikaanse begrafenis mee?!
Afgelopen week heb ik ook een hele leuke week gehad, het was namelijk vakantie!!!! (een zelfingeplande vakantie, overigens). We zijn afgelopen zondag vertrokken naar Kakum National Park, waar we een nachtje, je gaat het niet geloven, in het regenwoud hebben geslapen! Dit was zowel verschrikkelijk eng als verschrikkelijk leuk. Om daar te komen moesten we vanaf de receptie een aantal minuten door een pikzwart woud lopen, waar dan een aantal matrassen met klamboes waren. Er was, behalve een zaklamp, geen licht en ook geen bewaking, dus je kan je voorstellen hoe ieder klein geluidje bijzonder veel klonk als een enge slang of spin. In dit regenwoud schijnen zelfs olifanten en luipaarden te wonen…maar gelukkig komen die (bijna) nooit in dat gedeelte. Het was in ieder geval wel heel gaaf om te hebben gedaan! De volgende ochtend stonden we om 5 uur op om met een gids te gaan wandelen door het woud. Eerst gingen we de Canopy tour doen, wat een wandeling was over de touwbruggen die boven het regenwoud hangen. Deze bruggen hangen 40 meter boven de grond, dus we hadden een heel mooi zicht op het regenwoud. Na deze tour gingen we nog wandelen door de rest van het woud, wat ook heel mooi was.
Later op de dag zijn we nog naar een opvanghuis voor aapjes gegaan wat wordt gerund door een Nederlands stel. Zij zijn hier zeven jaar geleden naar toe verhuisd en sindsdien nooit meer terug in Nederland geweest. We kregen een rondleiding door de opvang, en na afloop hebben we bitterballen gegeten!!! :p
De twee nachten daarna verbleven we in het Hans Cottage hotel, waar ze in de vijvers krokodillen hebben! Verder was het hotel niet heel spannend, maar het zwembad was wel heerlijk! :p
Dinsdag zijn we naar Cape Coast gegaan, in het zuidwesten van Ghana. Hier zijn we naar een voormalig slavenfort geweest, wat in Nederlandse handen is geweest. Dan besef je je toch maar weer dat de Nederlandse geschiedenis niet altijd bepaald mooi is geweest…..
Woensdag zijn we naar het Kosa Beach Resort gegaan, waar we lekker de hele middag hebben gezwommen in zee en hebben geluierd op het strand. Dit resort was trouwens wel heel leuk, we sliepen in van die typische Afrikaanse hutjes! Ik zal zo snel mogelijk foto’s plaatsen zodat jullie het zelf kunnen zien. ;)
Verder zijn we nog naar Elmina geweest, waar we nog een slavenfort hebben bezocht. De week was echt ontzettend gezellig en leuk, en ik vond het dan ook jammer dat we gisteren weer naar huis moesten. Overigens is Accra zo vies, smerig en druk als je een tijdje weg bent geweest!
Nou, ik denk dat jullie voorlopig weer genoeg leesvoer hebben :D Tot de volgende keer maar weer!
Liefs, Marieke
Ps: Ik ben hier al meer dan een maand!!!!
Ps2: Donderdags begroetten Lianne en ik elkaar met: Fijne Lariamdag! :D (lariam is die pil tegen malaria)
Ps3: Mijn jurken zijn allebei heel leuk geworden!!! Zal foto’s plaatsen als het kan.
Ps4: Voorlopig kan je de eerder geplaatste foto’s hier vinden:
http://www.facebook.com/album.php?aid=288046&id=668164121
-
06 November 2010 - 12:35
Hans En Marianne:
Hoi Marieke,
Weer een heel leuk verhaal, wat heb je in een maand al een hoop meegemaakt, zeg.
Groetjes -
06 November 2010 - 13:06
Angela:
nou, regenwoud hebben we hier ook hoor! het regent de hele dag en bladeren liggen overal op de grond :) Ik zou nog maar even lekker daar blijven! -
07 November 2010 - 10:56
Mams:
wat moeten we hier nu weer over zeggen weer een gaaf bericht wat gaat de tijd snel he nog twee maanden genieten hoor doen wij dat ook van de rust hier grapje hoor groetjes en een dikke kus van ons -
07 November 2010 - 19:15
Eefke:
Hoi Miekie,
Ik heb weer genoten van je reisverslag! Wat maak jij veel mee. Het gemis gaat nu ook makkelijker he? Je hebt geen tijd om aan ons te denken. Maar daar ben ik blij mee hoor dat is een teken dat jij de tijd van je leven hebt!!
Groetjes van Wilfred en mij
Dikke kus voor tante mariek van Dinand en Tessa
-
08 November 2010 - 20:51
Marta Is Een Student:
Hooi Mariekje!
Toch apart, zo'n begrafenis ;P
Lekker om pas na 4 weken begraven te worden ;P
En wat gaaf van jullie uitstapjes, je kijkt echt je ogen uit! Lekker spannend als je zo overnacht, gelukkig zijn er geen wilde beesten jullie komen opzoeken =)
Ik wacht op de foto's!
Kus uit Bxl waar t regent en koud is : -
10 November 2010 - 20:39
Caroline:
Wat een heerlijk verhaal weer! En fijn voor je dat eindelijk vakantie hebt gehad na al dat harde werken. Ik heb geheel tegen mijn principes een facebookaccount aangemaakt, maar het is nog niet gelukt om je foto´s te bekijken, ik blijf het proberen.
X, Caroline en Francisco -
13 November 2010 - 15:32
William En José:
Hoi nicht,
Wat een fantastisch leven heb je daar . Je maakt er echt wat van enne, ik zou dat oerwoud ook doodeng vinden. Dapper dat je het toch gedurfd hebt. Een begrafenis 4 weken na het overlijden lijkt me in meerdere opzichten wel heftig.
Marieke maak er weer wat van maar zo te lezen lukt je dat uitstekend.
Groeten van je oom en tante. -
14 November 2010 - 14:41
Karin Brandt:
Hoi Marieke, gisteren uit eten geweest met je ouders, dus vandaag je blog bekeken.Leuk om te lezen al die verhalen!Nog veel plezier en de groetjes van Karin, Dirk en Diede Brandt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
