Het einde van een geweldige reis.

Bonjourhello,

Zo, dit was het dan. De vier maanden zijn voorbij. De vier maanden in Montréal. Vier maanden in een stad die in het begin helemaal nieuw voor me was…..en nu zo vertrouwd. Ik kan niet geloven dat het nu echt voorbij is. Het is allemaal zo ontzettend snel gegaan….bizar gewoon! Maar goed, ik zal nog even vertellen wat ik de afgelopen weken zoal heb gedaan.

Twee weken geleden ben ik een dagje naar Ottawa gegaan, weer met “the Chinese” :p ’s Ochtends vroeg om 6 uur ben ik opgestaan, want we zouden kwart over 7 vertrekken. Ik had verwacht weer met zo’n grote tourbus te gaan, maar wat bleek: We waren maar met 7 mensen! Het werd dus meer een soort privétour, in een grote jeep. De reis naar Ottawa (wat trouwens de hoofdstad van Canada is) duurde ongeveer 2 uur (lekker kort dus!). Als eerst gingen we naar het Parlement, waar je bovenin één van de torens kan zodat je een heel mooi uitzicht hebt op Ottawa. Persoonlijk vond ik het een erg mooie stad; veel oude gebouwen, en een stuk rustiger qua verkeer en mensen dan Montréal. Na door en rond het parlement te hebben gelopen, gingen we lunchen: Uiteraard weer bij een Chinees buffetrestaurant! Deze was helaas niet al te lekker, maar goed :p Na de lunch zijn we na “the Royal mint” gegaan, waar de munt van Canada wordt geslagen, en naar “Rideau Hall”, waarvan ik nog steeds niet helemaal snap wat het is, hahaha. :p Beide waren helaas niet al te geweldig; het seizoen was duidelijk afgelopen waardoor veel gedeeltes zijn gesloten en er geen rondleidingen meer zijn. Later in de middag gingen we naar “the Civilization Museum”, wat wel heel leuk was. Je loopt hier in een soort overdekt dorp, waar de historie van Canada werd geshowd en hoe mensen en bepaalde bevolkingsgroepen vroeger leefden. Na het museum was het alweer tijd om naar huis te gaan! Was dus niet een heel bijzondere dag, maar wel leuk! :)

Ennnn natuurlijk zijn m’n examens ook afgerond! De resultaten krijg ik denk ik pas in januari te horen. Ik heb geen idee hoe het is gegaan; het kan echt beide kanten opvallen….

Het is hier nu ook echt winterweer, alhoewel we hier minder sneeuw hebben dan in Nederland, haha! Twee weken geleden was er wel echt superveel sneeuw gevallen, en die sneeuw ligt er eigenlijk nog….Het is namelijk wel barkoud! De temperatuur komt niet boven de -10 graden, en ’s avonds is het zelfs -20 graden! Maar goed, ik hoorde dat jullie in Nederland nu ook verschrikkelijke last van sneeuw hebben, dus ik hoop maar dat m’n vluchten niet teveel zijn vertraagd…

Want ja, vandaag is het dan echt zover….dan stap ik weer in het vliegtuig. Het lijkt me een verschrikkelijk raar moment om Canada zo langzaam weg te zien vagen…ik denk dat ik best even zal moeten slikken! Want wat heb ik toch een leuke en bijzondere tijd gehad hier….. hoewel het vooral in het begin erg moeilijk en zwaar was, heb ik uiteindelijk toch zoveel leuke dingen meegemaakt en gezien……….Toronto, the Niagara Falls, Quebec City, Boston, Rhode Island…en dan het superleuke en gezellige bezoek van m’n ouders in oktober, al die geweldige stapavonden in o.a. Café Campus, alle dingen die ik in Montréal heb bezocht, de leuke mensen die ik hier heb ontmoet……Pfff, ik ga het wel missen hoor!
En wat misschien nog wat het “leukste” is, is dat ik hier ZOVEEL heb geleerd. Niet alleen qua Frans of door de vakken die ik hier heb gevolgd, maar vooral door het mezelf moeten redden. In een ander land. In een andere taal. Zonder mensen om direct op terug te vallen. Vooral de eerste weken waren hierdoor heel zwaar, maar ik heb echt zoveel over mezelf geleerd en denk ook dat ik er stukken sterker door ben geworden. Ik heb geleerd vooral niet in paniek te raken wanneer dingen niet lopen zoals jij wil, en dat uiteindelijk alles wel weer op z’n pootjes terecht komt. Bepaalde dingen zijn me hier zeker niet aan komen waaien, maar toen dat uiteindelijk toch gelukt was, was ik daar echt trots op. Ook heb ik de wereld en Nederland kunnen zien vanaf een ander deel van de wereld, waardoor je zowel van Nederland als van Canada een hoop leert. Dingen die ik in Nederland als zo vanzelfsprekend ervaar, zijn dat soms helemaal niet. En ik heb kennis mogen maken met een fantastisch nieuw land, Canada. Ik heb geleerd dat ook hier een dagelijks leven is, dat het ook maar een land is, dat zowel zijn voor- als nadelen heeft. Ik heb hier dan ook absoluut mijn toeristische bril afgezet, maar ik kan zeggen: Canada is een prachtig land, met een ontzettend mooie natuur en ook de Canadezen zijn een ontzettend vriendelijk volk.
Ik heb absoluut in geen enkel opzicht spijt dat ik deze uitwisseling heb gedaan, en ik kan alleen maar zeggen tegen iedereen: Heb je de kans om naar het buitenland te gaan, GA!

Zucht….nu nog even m’n laatste spulletjes inpakken, en dan ga ik echt. Mijn vlucht vertrekt om 19.00 plaatselijk tijd, wat 1 uur ’s nachts in Nederland is, en om kwart voor 8 Nederlandse tijd land ik op Schiphol.

De aller-aller-allerlaatste paragraaf wil ik toch even aan JULLIE allemaal wijden. Ik wil echt iedereen bedanken voor alle geweldig lieve kaarten, e-mails, krabbels, telefoontjes, etc, etc. Het heeft me echt zoveel geholpen, en ik vind het echt zo lief dat jullie dat allemaal voor mij over hadden! :D Vooral ook wil ik Eefke, Wilfred, Dinand, Tessa, Rob, Suzanne, Remke en Saskia bedanken voor de kaarten en krabbels en een (overigens niet aangekomen :p) pakketje. Jullie zijn de liefste broers, zussen en neefje en nichtje die je maar kan hebben! :)
En helemáál in het bijzonder wil ik Pap en Mam bedanken. Dank jullie wel dat jullie het voor mij mogelijk hebben gemaakt dit te kunnen doen! Vooral jullie hebben me echt superveel gesteund, en ik vind het nog steeds fantastisch dat jullie me hebben opgezocht!
Nou, ik zie jullie allemaal heel snel weer, sommigen over een paar uur, anderen over een paar dagen of weken.

Voor de allerlaatste keer, heel veel liefs en groetjes vanuit MONTREAL, CANADA!

Marieke

*Einde*